Create Song Styles

Yamaha Styles by Country => Dutch => Dutch - W => Topic started by: montage on February 12, 2017, 03:11:13 AM

Title: Wim Sonneveld
Post by: montage on February 12, 2017, 03:11:13 AM
 [ This attachment cannot be displayed inline in 'Print Page' view ]


Complete songs in this topic

01= Het Dorp
02= Zo Heerlijk Rustig
03= Aan de Amsterdamse grachten

Willem (Wim) Sonneveld (Utrecht, 28 juni 1917 – Amsterdam, 8 maart 1974) was een Nederlands cabaretier, zanger en acteur. Hij wordt als een van de "Grote Drie van het Nederlandse cabaret" van na de Tweede Wereldoorlog beschouwd, samen met Toon Hermans en Wim Kan.

Wim Sonneveld werd geboren in Utrecht als zoon van kruidenier Gerrit Sonneveld en Geertruida van den Berg. In 1922 verloor hij op zeer jonge leeftijd zijn moeder. Na een schooltijd waarin hij steeds de kwibus uithing had hij een aantal weinig succesvolle baantjes.
In 1932 ging hij zingen bij de amateurzanggroep de Keep Smiling Singers, waarna hij in 1934 met Fons Goossens een duo vormde en optrad bij jubilerende verenigingen en instellingen. Later dat jaar ontmoette hij Huub Janssen, met wie hij, na een reis door Frankrijk in 1936, in Amsterdam ging wonen, eerst op de Westermarkt, later op de Prinsengracht. In datzelfde jaar werd hij secretaris-administrateur bij Louis Davids, waar hij tevens kleine rolletjes mocht spelen en chansons kon zingen. In diezelfde periode trad hij op met zijn eigen gezelschap De Rarekiek, waar zijn vriend Huub aan meewerkte. Sonneveld zong in het Frankrijk van 1937 in cabarets van Suzy Solidor en Agnes Capri.
Na de oorlogsverklaring van 1939 keerde hij naar Nederland terug, waar hij toneelrollen had en in de revue van Loekie Bouwmeester speelde. In 1940 trad hij op bij het Theater der Prominenten en speelde bij De Sprookjesspelers van Abraham van der Vies. Hier ontmoette hij onder andere Conny Stuart. In 1943 vormde hij zijn eigen gezelschap, waarvan onder anderen Stuart, Lia Dorana, Albert Mol, Joop Doderer, Hetty Blok en Emmy Arbous deel uitmaakten.
Zijn gezelschap, 'Cabaret Wim Sonneveld' bestond tot 1959. Daarna speelde Sonneveld drie jaar lang de hoofdrol van Professor Higgins in de musical My Fair Lady. Tijdens deze musical maakte hij plannen voor een solovoorstelling, die in 1964 in première ging onder de titel Een avond met Wim Sonneveld. In 1966 volgde Wim Sonneveld en Ina van Faassen en in 1971 Wim Sonneveld met Willem Nijholt & Corrie van Gorp.
Op 20 februari 1974 kreeg Wim Sonneveld in de auto een hartaanval, waarna hij werd opgenomen in een Amsterdams ziekenhuis. Na een paar weken rusten ging het aanvankelijk beter en Sonneveld vertelde dan ook in een interview aan Henk van der Meijden dat hij weer plannen had voor de toekomst. Zo wilde hij zijn memoires publiceren (onder de titel Sonneveld, mevrouw, dat zou verwijzen naar de tijd dat hij in de kruidenierszaak van zijn vader werkte) en een langspeelplaat maken met de titel Mijn hart, met daarop allerlei liedjes die over het hart gaan. Ook wilde hij in 1975 weer een programma gaan doen, omdat hij dan 40 jaar in het vak zou zijn. Een ander besluit dat hij nam was dat hij nooit meer een toupet op zou doen. Op de dag dat het interview in De Telegraaf werd gepubliceerd, overleed Wim Sonneveld op 56-jarige leeftijd aan een tweede hartaanval. Voor het grote publiek kwam dit als een schok, maar naasten verklaarden later dat zijn overlijden niet geheel onverwacht was. Zo was Sonneveld door een dokter al eerder geattendeerd op zijn slechte hart, maar de artsen konden niets concreets vinden. Later kreeg hij meer last; zo lag hij bij de show met Ina van Faassen al in de pauze op een stretcher.
Title: Het Dorp
Post by: montage on February 12, 2017, 03:15:49 AM
https://www.youtube.com/watch?v=lxPL6Ricdac

Wim Sonneveld - Het Dorp

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
waarop een kerk een kar met paard
een slagerij J. van der Ven.
Een kroeg, een juffrouw op de fiets
het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets,
maar 't is waar ik geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe het was,
de boerenkind'ren in de klas,
een kar die ratelt op de keien,
het raadhuis met een pomp ervoor,
een zandweg tussen koren door,
het vee, de boerderijen.

Refrein:

En langs het tuinpad van m'n vader
zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
dan dat nooit voorbij zou gaan.

Wat leefden ze eenvoudig toen
in simp'le huizen tussen groen
met boerenbloemen en een heg.
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd,
het dorp is gemoderniseerd
en nu zijn ze op de goeie weg.
Want ziet, hoe rijk het leven is,
ze zien de televisiequiz
en wonen in betonnen dozen,
met flink veel glas, dan kun je zien
hoe of het bankstel staat bij Mien
en d'r dressoir met plastic rozen.

Refrein:

En langs het tuinpad van m'n vader
zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
dan dat nooit voorbij zou gaan.

De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
in minirok en beatle-haar
en joelt wat mee met beat-muziek.
Ik weet wel, het is hun goeie recht,
de nieuwe tijd, net wat u zegt,
maar het maakt me wat melancholiek.
Ik heb hun vaders nog gekend
ze kochten zoethout voor een cent
ik zag hun moeders touwtjespringen.
Dat dorp van toen, het is voorbij,
dit is al wat er bleef voor mij:
een ansicht en herinneringen.

Toen ik langs het tuinpad van m'n vader
de hoge bomen nog zag staan.
Ik was een kind, hoe kon ik weten
dat dat voorgoed voorbij zou gaan.


Het dorp is een lied gezongen door Wim Sonneveld. Het is qua muziek een cover van La montagne van Jean Ferrat.


De Nederlandse tekst is geschreven in 1965 door Friso Wiegersma (onder het pseudoniem Hugo Verhage), de partner van Sonneveld. Het arrangement is van Bert Paige, die ook leiding gaf aan het orkest.
Sonneveld zingt emotioneel over "zijn dorp" bij het weerzien van het door de vooruitgang gehavende Deurne. De bekende regel uit het lied, En langs het tuinpad van mijn vader, verwijst naar het pad naast het ouderlijk huis van Wiegersma, het tegenwoordige gemeentemuseum De Wieger aan de Oude Liesselseweg in Deurne. Dit pad kreeg op 14 oktober 2008 de officiële naam Het tuinpad van mijn vader. De onthulling van het straatnaambord vond plaats door Wiegersma's echtgenoot Hans van der Woude, Wiegersma's jongste broer Sjoerd Wiegersma en de Deurnese wethouder Nicole Lemlijn.[1]
Title: Zo Heerlijk Rustig
Post by: montage on February 12, 2017, 03:21:36 AM
https://www.youtube.com/watch?v=C8Ff5OEUzd8


Wim Sonneveld - Zo heerlijk rustig

Heel alleen aan het strand
Lekker lui in het zand
Zo heerlijk rustig

Met je hoed heel gracieus
Op de punt van je neus
Zo heerlijk rustig

Er kwam een bootje over zee
Dat nam al je misere mee

En je ligt heel alleen
Alles is om je heen
Zo heerlijk rustig

Er klinkt een mondharmonika
Die speelt do re mi fa sol la
Tra la li tra la la
Zo heerlijk rustig, ja ja

En een deuntje ontstaat
In dezelfde maat
Heeft een heel eigen taal
En het klinkt allemaal
Zo heerlijk rustig

De man met de mondharmonika
De kinderen met hun pa en ma
En de golven op zee
Deinen rustigjes mee
Zo heerlijk rustig

En in de lucht daar drijven nou
Wat witte wolkjes in het blauw
Niet te gauw, niet te gauw
Maar heerlijk rustig
Ja ja

En heel stil, heel tevree
Zakt de zon in de zee
Zo heerlijk rustig

Zet de lucht en het strand
In een laaiende brand
Zo heerlijk rustig

En plotseling zwijgt de muzikant
De kinderen zitten hand in hand
Maar de zee ruist nog voort
Dat is al wat je hoort
Zo heerlijk rustig

De mensen blijven even staan
Voordat ze weer naar huis toe gaan
En ze zuchten voldaan
"Wat was dat rustig"
ja ja
Title: Aan de Amsterdamse grachten
Post by: montage on February 12, 2017, 03:25:38 AM
https://www.youtube.com/watch?v=MVAJPXSnuHU


Wim Sonneveld - Aan de Amsterdamse Grachten

refrein 1:
Aan de Amsterdamse Grachten
heb ik heel m'n hart voor altijd verpand
Amsterdam vult mijn gedachten
als de mooiste stad in ons land
Al die Amsterdamse mensen
al die lichtjes 's avonds laat op 't plein
niemand kan zich beter wensen
dan een Amsterdammer te zijn

couplet:
Er staat een huis aan de gracht, in oud
Amsteram
waar ik als jochie van acht bij grootmoeder kwam
Nu zit een vreemde meneer in 't kamertje voor
En ook die heerlijke zolder werd tot kantoor
Alleen de bomen, dromen, hoog boven 't verkeer
En over 't water, gaat er, een bootje net als weleer

refrein 1

couplet 2:
'k Heb veel gereisd en al vroeg de wereld gezien
En nimmer kreeg ik genoeg van 't reizen nadien
Maar ergens bleef er een sterk verlangen in mij
naar Hollands kust en de stad aan Amstel en IJ

refrein 1
Title: Poen Poen Poen Wim Sonneveld
Post by: montage on June 25, 2018, 12:23:46 PM
Erg bekende song in Holland maar ook wel weer erg oud ,
Maar hoort er zeker bij.

De registratie hoort bij deze style

https://www.youtube.com/watch?v=jCxz9T1UeoM

(http://www.animaties.com/data/media/100/geld-bewegende-animatie-0113.gif) (http://www.animaties.com/cat-geld-100.htm)

(http://www.animaties.com/data/media/100/geld-bewegende-animatie-0065.gif) (http://www.animaties.com/cat-geld-100.htm)

(http://www.animaties.com/data/media/100/geld-bewegende-animatie-0035.gif) (http://www.animaties.com/cat-geld-100.htm)
Title: Het Dorp - Wim Sonneveld
Post by: Organplayer on June 09, 2019, 11:13:51 PM
https://www.youtube.com/watch?v=C8Ff5OEUzd8


Een verzoek voor een song upgrade mooie song van lang geleden